25-7 De laatste werkdag

Aflsuiting

25-7-2018

Vandaag hebben we het praktische werk afgesloten. Na een week buffelen op de camp ground zijn de resultaten ontzettend goed. Een muur is uit de grond verrezen, een buurman is gelukkig gemaakt met een nieuwe stoep en nog veel meer. Frank lijkt erg blij met de resultaten en dus durven wij ook wel trots te zijn.

Vanmiddag hebben we afscheid genomen van de tieners. Afgelopen week hadden we tijdens het kinderprogramma het thema: ‘helden uit de Bijbel’, na David, de barmhartige Samaritaan, Rachab en Noach, allen met hun eigen superkracht was het vandaag de beurt aan de allergrootste superheld om zijn superkracht te laten zien. Jezus, met de superkracht liefde. Om zijn overwinning te vieren hebben we een groot feest gehouden met de kinderen.

Na een afscheid waar verdriet, blijdschap en tranen, zowel van het lachen als het huilen, door elkaar stroomden zijn we uiteindelijk naar onze allerlaatste tieneractiviteit gegaan. Dit was een  BBQ op een ontzettend mooie plek. Tijdens het afscheid heerste weer de sfeer van verdriet en blijdschap door elkaar.

Want nu wij weggaan lijkt het voor ons alsof we de mensen hier ook achterlaten, en dat willen wij niet. Ieder is op zijn eigen wijze gaan houden van deze bijzondere plek. We willen de kinderen niet terug laten keren naar een bijna kansloos leven, of de tieners die al een stuk verder zijn in de cirkel. Gelukkig weten we ook dat God zijn koninkrijk wel verder aan het bouwen is door mensen als Frank. Want wij gaan misschien weg, maar Frank blijft.

Het verdriet van de vuilnisbelt lijkt op het eerste gezicht iedereen verdrietig en neerslachtig te maken. Maar Frank is een voorbeeld dat wie op God vertrouwt grote dingen kan doen. Hij voelt zich aangesterkt door de groepen die langskomen, maar vooral door God. Want hoe hopeloos het soms ook kan lijken, God voorziet altijd.

Nadat de tieners ook weggegaan zijn, hebben we vannacht gedichten voor elkaar geschreven en voorgedragen. De thema’s waren vooral hoe erg we elkaar waarderen en waar we van genoten hebben de afgelopen tijd, afgewisseld met zeer slechte humor die maar beter niet in deze update geschreven kan worden.

“Was ik maar een dichter dan kon ik dichter bij je zijn.”

Aan het einde van deze dag, en de weken hier, is iedereen doodop en zoekt langzaam het bed op. Morgen zullen de tieners, hopelijk grotendeels compleet, bij hun lieve ouders afgeleverd worden.

Afsluitend,

Wil ik jullie als volgelingen van de reis ontzettend bedanken met het gebed voor de reis en de tieners, het heeft ons ontzettend gesterkt. Dank voor het vertrouwen in het team. Dank voor alle hulp zowel op de voorgrond als op de achtergrond, we zien jullie allen graag snel om alle verhalen te vertellen.

Liefs, namens de tieners

Een slaperig, moe, maar vooral gelukkig team

Kim, Jaap-Jan, Klaas, Anneleen en Matthijs.